Saat/1.30 gecenin karanlýðý yaný Baþým da kök salmýþ terk etmiyor Esrarýný taþýyan bir beden ve o Bedene ait bir çift göz yarým yarým Bakmaya alýþtýðýmýz ay bile çeyrek Hal de iþtahsýz mýdýr nedir
Göz yuvalarým çapak tanelerinin Meskeni olmuþ üstelik ikinci gece Uyuyamadým saat/…3.35 ve ben hala Ayaktayým her nedense köpek sesleri Sarmýyor dört bir yaný
Geliveriþine þarký söylemiyorlar Eskisi gibi saat/…5.00 dünya Aydýnlýða hasret kalmýþ ve nihayet Saat(6.00) sonrasý gün aydýnlanýyor
Kaldýðýn þehir huzurla dolu Ekmekler kýzarýyor ezan sesiyle Yalnýz senin için mi bütün bunlar Yine baþa dönüyorum tekrar Saatin/1.30 olmasýný isterdim Kederli halimle isterdim dilerdim
Gündüzlere sitem ederdim Yokluðun da ki yoksun yokluðun da Saatlerle söyleþirdim ne edeyim Ne gelir elden ve ya ben yine Saatime bakardým o da saat/1.30’lu Yüzün gösteriyor benim odam Hala soðuk özlemler de kremasý Ne yapsam tükenmiyor sevda Ocaðý sensizlik
Ýbrahim KANDAMAR 30.01.2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
mavi hüzün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.