POSTAL SESLERİ.
POSTAL SESLERÝ.
Bilemediðin o kadar çok þey var ki, mutluluða dair.
Bir hayal, bir düþ, ya da bir kabus de geç!
Ne var ki, asla bulanmayacaðýz okyanus mavisi bir düþe.
Düþmeyeceðiz Kafdaðý ardý masallarý gibi bir aþka!
Dinmeyecek gözümüzde özlem sancýsý.
Kim bilir belki de korsanlarca yaðmalanacak yüreðindeki ben.
Tam da kýþ ortasý bir çýð, çökecek üstüne, durduracak sana meylik zamaný.
Sen, vazgeçmeyeceksin suçlamaktan mevsimleri.
Zabýt altýna alýnmýþ akitleri, inkar edeceksin belkide.
Ne baþlangýcý olacak acýlarýnýn, ne de bir sonu!
Yýllarýn hesabýný veremeden, aðaracak saçlarýn.
Solarken o pembe yanaklarýn, kulaklarýnda çýnlayacak senden kaçýþýn postal sesleri.
Ve kentler;
Gökyüzünden, yeryüzüne doðru kuþatýlacak bir hüzün.
Sessiz sokaklarý saracak göçmen kuþlarýn çýðlýklarý.
Öksüz ve yetim bir çocuðun üþümüþ minicik avuçlarý, sana yangýnlar taþýyacak!
Ola ki, ýsýnýr yüreðin!
Ola ki, aþk ararsýn!
Belki de yýllar sonra dilinde kekremsi bir tat!
Ya da sebepsizce düðümlenir boðazýn,
Ýþte o zaman anlarsýn beni!
Efkan ÖTGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.