Sýradan bir gün iþte Senin olmadýðýn benimse umursamadýðým!... Yokluðunun bilmem bu kaçýncý günü Ne güneþ ayný güneþ nede ben ayný ben Biri dokunsa da aðlasam havasýndayým Ama nafile ne dokunan var nede dokunduran Kendimi tüketiyorum yokluðunda Hani umursamýyorum ya yokluðunu Hani o simsiyah saçlarýn o kömür gözlerin Silindi ya hafýzamdan yavaþ yavaþ Senin þarkýlarýna týkadým ya kulaklarýmý Kýrýp attým ya sevdiðin tüm plaklarý Kapadým penceremi senin geçtiðin sokaklara Ve Soldurdum üstüne titrediðin tüm çiçekleri
Sýradan bir gün iþte Artýk Güneþ erken batýyor benim hanemde Sabahlara kadar boðuþuyorum evde gezen gölgelerinle Dokunmadým senden geriye kalan hiç bir þeye En son Okuduðun kitap tozlu masanýn üstünde durmakta saçlarýna taktýðýn o kýrmýzý kurdele yaný baþýnda Çok sevdiðin kýrmýzý papuçlar gül desenli elbise Saçlarýný taradýðýn o eski tarak O güzel gülüþünün kazýndýðý ayna Yansýtýyor senin eþsiz güzelliðini Sývasý dökülmüþ odanýn duvarlarýna Nereye baksam sen! Kaçamýyorum senden Ne kadar içime iþlemiþsen Kokun geliyor bana derinden derinden Ben hayallerinle boðuþurken çaresiz Sense benden bihaber Ey sevgili! Kim bilir þimdi nerelerdesin Kimlere gülümsemektesin.....
PAÞAOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
paşaoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.