MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

KUŞ BEYİNLİYİM(1)
uğur aktar

KUŞ BEYİNLİYİM(1)



Bir protein olarak yumurtada baþladý çileli hayatým,yanýmda birde sarý bir dünya þeklinde bir cisim vardý etrafýmýzý çevreleyen bir benekli kabuk dünya dedikleri bu olsa gerek dedim düþündüm sarý bana karýþýrsa neolur beyaz dünyam kirlenirmi diye mýrýldanýrken saða sola sallanmaya baþladým üstümüzde bir þey vardý sýcaklýðýný duymaya baþlýyorduk ama o cisim kalkýnca soguyordu kabuðun içi sonra sonra hiç üþümedik kabuðun üstünden belliki kalkmýyordu üþümeyelim diye fedakar bir davranýþtý günler geçiyordu ben sarý ile bir bütünmüþtüm meðerse yoktuki kabuðun içinde bi ayna bakayým kendime doya doya,iki gözümün arasýnda sert bir þey oluþtu sanýrým kabuðu kýrmam içindi uzun bir uðraþtan sonra üstümdeki sýcaklýðýnda etkisi ile kýracaktým kabuðuda kýrmasýna üstümdeki þey neydi merak içinde yine daldým uykuya o gece bissürü uzuv belirdi vücudum geliþti ah bi aynam olsaydý...
Aydýnlýk oldu bir güzel koku ve üstümde ki agýrlýk kalmýþtý ferah bir ortam ve aðzýma birþeyler veren büyük yumuþak bir muhabbeti güzel renkli sarý kanatlý bir kuþ sevinçliydi kanat çýrpýþýndan anladým ve ben bir muhabbet kuþu yavrusu idim o da ANNEMMMMMM...O kabukmuþtu dünya daha büyükmüþtü yan tarafýmda birsürü daha dünya vardý anneme sarýldým ve bana sahip çýktýðý için bu ferah ortama beni getirdigi için tüm içtenliðimle cikledim.Annem sadece bana birþey vermiyordu yanýmda ben boylarýnda bana benzeyen üç yavru daha vardý onlarýnda kardeþim olduðunu düþündüm anneme sordum annem sevinçle þöyle dedi onlar senin anadan bir babadan ayrý kardeþlerin onlarlada koyun koyuna sarýldýk ve annemin aðzýna bakar olduk kabuðun içindeki dünya dardý ama böyle bir paylaþtýrma rýzýk yemek içmek derdi yoktu neyse alýþacaktým anneme bir soru daha cikledim?anne yantaraftakiler kim dedim?annem olarda bizim gibi muhabbet kuþlarý oldukça çok çünkü biz burada çoðalýyoruz sonrada kuþ pazarýna götüyorlar satýyorlar para kazanýyorlar ve bizimde bi evimiz oluyor o evde yaþýyoruz bura þimdilik sizin eviniz sonra sizleri satýp para kazanýyorlar benim sahibim kuþçu rüþtü diye bi adam dedi,daha çok sorum vardý ama annem diðer kardeþlerimle ilgilendi zamanla anlarsýn meraklý dedi.kardeþimin birinin gözleri kapalýydý yine seslendim anneme anne o kardeþim görmüyormu evet kýzým dedi bana ve ben kýz olduðumu anladým neden anne dedim meraklý cik hayat bu iþte kimine uzun kimine kýsa ve anladýmki doðmadan hayata yummuþtu kardeþim gözlerini aklýmda karmaþýk sorular artýk biz üç kardeþtik kuþçu rüþtü kim bize biþey yapmaz yeni evimiz nere gagamdaki tatlýlýk ne ara sýra kuyruðumun arasýndan dýþarý çýkardýðým pis kokulu þey ne annemin aðzýma býraktýðýný kursaðýma almasam ne olur cikciiiikkk birsürü soru birsürü problem takmayým dedim kendi kendime doðmadan hayata gözünü açamayan kardeþim aklýma mavimsi tüyler diðer kardeþimde sarýmsý tüðler ben ya ben ne renk olacaktým bende renk yoktu yine meraklý sorular içinde idim anneme sordum annem þöyle cikledi sen þu ana kadar olan yavrularýmýn arasýnda en meraklýsýsýn senin rengin beyaz olacak dedi yumurtadada beyazdým dedim gülümsemeli bir cikle o dönem kapandý þimdi yaþama kanat çýrma uçma muhabbet etme dönemindesin dedi.Ben beyaz bir kuþ olacakmýþým ne renksiz bi hayatým olacaðý baþtan belli hava karardý yanýmdaki tüm kuþlar karanlýkta kayboluyorlar ben beyazlýðýmdan parlýyordum kafesler arasýnda tek beyaz kuþ bendim yan kafesteki gri kuþ vardý benden sonra dikkat çekici kuþ olarak,gerçektende çekici idi ona seslendim merhaba beytaz dedi bana oda küçüktü oda bilmiyordu kanat çýrpmasýný benimle ayný yaþýttý sanýrým az muhabbet etik o diþi deðildi ama muhabbetinden hoþlandým tam muhabbet koyulaþýyorduki büyük bir ýþýk yandý kafeslerin üstünde bir gürültü bir konuþma ve ayak sesleri yanýmýza iki adam geldi biri annemin bahsettiði kuþçu rüþtü idi diðeride arkadaþý kimsesiz cengiz konuþmaya baþladýlar,bak yumurtadan çýktýlar üç günde tüðlendiler þu kafeste birtane beyaz var nasýlda parlýyor 70 tl eder dedi kuþçu rüþtü sularýný yemlerini verelim gidelim hadi kahveye diye konuþtular tam o sýrada bunlarý yarýn yavru kafesine alalým dediler bak bak rüþtü abi þurdada birtane gri var dedi vegri kuþun kafesine yanaþtýlar yem verdiler su verdiler aydýnlýk karanlýða dönüþtü ve çekip gittiler...Ve bende yine o meraklý sorular anneme sordum annem güneþ doðarken konuþalým dedi muhabbeti kýsa kesti uyu artýk dedi,hemen gri kuþa yöneldim bakýþtýk konuþmadýk annem kanatlarýný geriyordu konuþmama müsade etmiyordu kanatlarýnýn arasýndan sýyrýldým kafesin demirlerine gagamla tutundum ayaklarýmla sarýldým biraz daha yaklaþmak istedim gri kuþun kafesinden tarafa gagam kurtuldu ve sýrt üstü kanat çýrparak düþtüm düþerken kanat çýrpmam acýtmadý biryerimi tekrar denedim ,oh be çýktým yaklaþtým griye hey cik cik seslendim oda bana yaklaþtý,baþladýk muhabbete adýmýz muhabbet kuþuya genlerimizde var;gözleri sözleri hoþ bi kuþtu ogün gün doðuþuna kadar muhabbet ettik geleceði konuþtuk oda bilmiyordu biþeyi oda hayata yeni kanat çýrpmýþtý benimle gece bir ses geldi çok konuþmayýn hemen satarlar insanoðlu muhabbet kuþunun çok konuþanýný sever dedi anlaþmýþtýk gri ile güneþ aydýnlattý ortalýðý ve bütün yavrularý bir kafese toplayacaklardý annemden ayrýlacak olmak üzüyordu beni dertlenmekten muhabbet edecek cike sahip deðildim tesellim kardeþlerimden ayrýlmayacak ve gri kuþla ayný kafese konacak olmam annemlede uzaktan uzaða konuþacak olmamdý annem artýk bizim aðzýmýza biþey vermiyordu yerdeki yem tanelerini gösteriyor gagasýna alýp býrakýyor yeme içme dersi veriyordu o sýnavdan da baþarý ile geçtim kendim yiyip kendim içebiliyordum zevkli biþeydi tada varmak kursaðýmýn boþ kalmamasý yedikçe güçleniyor kanat çýrpýþýma hýz geliyordu uçacak gibiydim sevinçten vede uçtum bile kafesin bir ucundan diðer ucuna ardýndan iki kardeþimde bana bakarak kaptýlar bu iþi çýrpýnýyorduk uçuþuyorduk gözüm dýþarda bunu denemekti kafes dar geliyordu yine ayak sesleri evlerimizin yani kafeslerle dolu olan odanýn kapýsý açýldý kuþçu rüþtü gelen pala býyýklý yelekli orta yaþlý bi adam ama elinde devamlý bir þiþe þarap yanan sigarasý geveleyip duruyor orhan gencebay seviyor olmalýki devamlý batsýn bu dünya diye þarký söylüyor bize yem atýp mýrýldana mýrýldana suluklarý dolduruyor bende baþka heves kafesin kapýsýný açsa þöyle özgürce bir kanat çýrpsam düþüncesi var hayali var kafesleri tek tek açmaya baþladý ve ortaya getirmiþ olduðu büyük kafese yavru kuþlarý toplamaya baþladý çok kalabalýk bir ortam olacaktý muhabbetimiz bol olacaktý kýrk elli kuþ okoydu o kafese yan kafesteki kuþlarýda aldý kafesten griyide almýþtý koca ellerinin arasýna ve onun titrek korkulu ciklemesi benide korkuttu bizim kafese yöneldi kafesin kapýsýný açtý vekardeþlerimi aldý bana gel bakalým beyaz dedi annemle göz göze geldik ve annem bana þöyle ciklendi daha biraradayýz korkma kýzým meraklým dedi ve gözlerim dolu dolu oldu seviyorum seni ANNEMM diye cikledim kuþçu rüþtünün parmaklarýnýn arasýndan dýþarý çýktým kafesten ama parmaklarýn arasýndan kaçmama imkan yokken yavru kafesinin kapýsýný beni koymak için açmaya çalýþan kuþçu pala rüþtünün ellerin arasýndan uçuþuverdim tavana doðru ne güzel bir zevkti kuþçu rüþtü baðýrýyor gelburaya küçük yaramaz diye ama ben kanat çýrpmanýn sevinci ile yorulduðumun farkýna vardým ve kondum tavandaki bit çýkýntýya uzaktý bana aþaðýsý kafese girmek muhabbete katýlmak güzel olacaktý ama kanat çýrpmak özgür olmak daha bi güzeldi aklýma gri geldi griye aþýk olmuþtum aþk buydu kanat çýrpmaktan özgür olmaktan bile hoþtu gri ile muhabbet etmek inip kafese kendim girmek istedim yavru kafesinin üstüne kondum yavaþça ama kapý kapalý o sýrada pala rüþtü yaramaz olduðun kadar akýllý vede beyazsýn çok para edersin çok dedi ve usulca kafesin kapýsýný açtý tekrar ürktüm kafese girmeden uçtum çok güzeldi uçmak kafesin demir kapýsý kapandýyine rüþtü aða elindeki þarap þiþesinden bir iki yudum daha çekti bir cigara daha yaktý kendin bilirsin dedi tavandan aþaðýya bakýyordum onlarca kafes ve yüzlerce kuþ pala rüþtü bana uzanmaya çalýþtý uzanamadý kal orada dedi yine o orhan gencebay þarkýlarýndan birini söyleyerek çekti gitti fakat kapýda hafif bir aralýk kaldý sanýrým benim dýþarý çýkmama yetecek geniþlikte idi,aþaðýdaki kafelere baktým yüzlerce kuþun gözleri üzerimde idi ama bana en duygusal bakan gri idi bana en endiþeli bakan kardeþlerimdi ve annemin ciklemesi geldi kulaðýma gel buraya tüne þuraya meraklý kýzým ayrýlma sakýn biryere akþam oldu uyku zamaný dedi kararýr birazdan ortalýk annemin sözünü tutmak için çýrptým kanatlarýmý ve bir pencere ve güneþ gördüm ufukta kayboluyordu daðlarýn ardýndan öðrenmitim daðý taþý doðayý ve masmavi uçsuz bucaksýz gökyüzünü ne kanat çýrpýlýrdý orda baktým pencereden dýþarý o sýrada tekrar annemin ciklemesi gel dedim sana buraya o sýrada açýk olan kapý biraz daha aralanarak açýldý rüzgarsý rüzgara karþý uçmak vardý keþke o gözlerini açmadan ölen kardeþimde olsaydý görseydi bu günleri musmutlu güzel bir dünya diye düþünürken annem cikleyerek feryatlandý çýrpýndý gel buraya dedim ve çýrptým kanatlarýmý uçtum ona kondum kafesin yanýna ve meraklý kýzým daha öðreneceðin çok þey var yaþamak sadece uçmaktan ibaret deðil engeller tehlikeler düþmanlar var dedi o kapý aralýðýndan birazdan birkaç düþmanýmýz gelebilir ve seni yutabilir kardeþin gibi öldürebilir dedi hayallerime mavi gökyüzüme kara bulutlar çöktü ve korktum kedi nasýl biþeydi bilmiyordum ama ögreniyordum sonra griye baktým kardeþlerimle muhabbet ediyorlar ama gözü bende yaklaþtým yavrularýn olduðu kafese sen neden gelmedin sesleri yükseldi kafesten piþman deðildim çünkü demir parmaklýklar arasýndaydý onlar uçacaklarý yer bile yoktu bütün kuþlar uyudular en son platonik aþkým gri uyudu bana bakarak aklýmda kedi vardý korku veriyordu bana yanlýz hissediyordum kendimi vede güvensiz o yüzden daha güven veren bir yer aradým annemin yaný tabiki gideceðim yer yaklaþtým ona oda uyumamýþtý çünkü benim için benden çok endiþelenmiþti korkmuþtu bana sesizce cikledi kafesin arkasýna geç kafesin içinde gibi oraya tünekle kal uyu dedi kedi gelirsede seni kafeste zanneder sakýn dikkatini çekme yaklaþýrsada hemen uç çatýdaki sallanan lambanýn üstüne kon orada dur oraya eriþemez dedi fedakar annemden birþeyler daha öðrenmiþtim endiþe ve korkak bir þekilde uyumuþtum ve birden kapý sesi duydum sanki biraz daha aralandý kedimiydi gelen yoksa rüzgarmýydý annem korkma rüzgar diye cikledi o hiç uyumamýþtý benim için nöbetteydi ne fedakar ne düþünceli bi davranýþtý bende böyle bir anne olmak istiyordum bu hayalle tekrar uyudum bir ses duydum uyandým kapýdan kimse gelmiyordu ama yavrularýn olduðu kafesin yanýndan ince kuyruklu kulaklý pis býyýklý bir siyah gölge belirdi ve annem cikledi sakýn korkma panik yapýp kanatlarýný çýrpma dedi

18.10 2017 devam edecek
i


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.