Doðdu yine güneþ fukara, fukara, Baktým etrafýma yine yoksun. Ýçimde biriken hasretin, Yüreðimin bam teline vuruyor.
Suskun kalanlarýn gizli çýðlýklarý vardýr Ben senden sonra hep suskun kaldým yar Konuþsam adýn ansýzýn çýkacak dilimden Vurulurum hasretin orta yerinden, haberin olmaz.
Uzaktasýn Çünkü… Mesafelerin hiç insafý yoktur sevgilim. Bir hayalet gibi dolanýp geziyorsun içimde. Dokunamýyorum, konuþamýyorum ama Esiyorsun beynimin sancýlanan koridorlarýndan.
Her nefeste sensizliði soluyorum... Diz kapaklarýma sýzan yorgunluk Yüreðimde bir hamal gibi taþýdýðým sevdan Hep sana olan özlemimdendir anlýyor musun?
Ömrümü kemiren bu hasret hiç bitmese de, Seni sevmekten öte bir yolum daha olamaz. Sen imkânsýzlýðýn beþiðinde hayallerimi uyut sevdiðim Ben gözyaþlarýmý hep içime akýtacaðým. Mehtap ünlü
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehtappp Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.