resmini yap dedi yüreðim ben de denedim köhne þövale yorgun tuval kainat kadar büyük duygularým palette boya parmaklarým fýrca sensizlikte yüreðim paramparca
özümdeki yüzünü önce ruhuma eskizledim acýmý aþkýnla incelttim vurdum kendimi spatula ile tuvale rengarenk senin de tenin benimde tenim
ellerim o kýrýlasý ellerim çaresiz beceriksiz aceleci özlem tutsaðý gözlerime ihanette hala doðru dürüst çizemedim durdum bir daha durdum uzaktan baktým benzetemedim kendimi vurdum kan kýzýlýna bulandý ümitlerim
gecenin karanlýðýnda soldan gelenler geldi yine çiz boya hadi durma diye çýðlýklarla durmadan aralýksýz ve arsýz haykýrýyorlar ellerimi sanki dikenli telle baðlýyorlar sað yanýmdakiler sessizce halime aðlýyorlar
aniden döndüm gerçeðe hiç dikkat etmedim mikyasa ölçeðe tanrýya sýðýndým
paletin her renginden aldým kaným terebentin terim tiner oldu tüm sevdamla daldým dünyanýn her rengini avuçlarýma aldým tuvali harmanladým aþkýn çeraðýnda yandým bu resmini yaptým
þimdi huzura ve huzuruna vardým dilim sohbette resminle ruhum her zamani gibi seninle gecenin gizliðinde baþbaþayýz boyalý ellerim ellerinde uykusuz gözlerim resminde
Sosyal Medyada Paylaşın:
Temel Atay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.