Þimdi mevsim sonbahar, aylardan eylül ayý!
Bastýðým her yer hüzün, fýrçadaki renk sarý…
Vakit, tam akþamüstü, yanýyor þimdi kýyý;
Estikçe lodos yeli, büyütüyor hasarý…
Akþamda mý bu esrar, yoksa ki hazanda mý?
Mevsimde mi yorgunluk, bilmem ki yazanda mý?
Kalemden dökülen mi, gönülden sýzanda mý?
Tutuþan deniz deðil, Yaratanýn eseri…
Bakýrlaþmýþ tüm dallar, þu an deniz nar gibi!
Sulardan çýkan güzel, yanýk tenli yar gibi…
Ufukta bir kýzýllýk, sanki yangýn var gibi!
Ne efsunlu bir vakit, kim çözer bu esrarý?
Benzi atmýþ eylülün, her yer sararmýþ, solmuþ!
Kurumuþ güz gülleri, bülbül dolukmuþ, dolmuþ!
Güneþ kömüre dönmüþ, sahilde akþam olmuþ…
Nasýl kararývermiþ, suyun rengi ruhsarý!
Þimdi elimde udum, hüzzamdan geçiyorum…
Ellerin tercihi mey, ben hüzün içiyorum!
Ruhum kuru bir yaprak, boþlukta uçuyorum;
Birlikte yaþýyoruz, dökülen sonbaharý…
Antalya-2017/09
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.