uyumaz maviliðin tuzunda kar unutulmayan þarkýn geceye yaðan incidir yorgun abaküsün ebruli boncuklarý saydýrmaz kendini kalemi el deðil yürek tutturur þiir diye yutkunan serkeþe
elleþir yarasýyla seviþen ýslak sokaklar çýkmaz leyli söylenir kudurgan mürekkebim salkým saçak çalkalandýkça bir milim silkinir karam nasýl bilebilirim lüzumundan fazla gelinciðim sen düþünce ökselere
sen sýrma uçurumum yüzsüz kalyonum sel sularýmda orta yaþý devirmiþ þen þakrak olmak zamaný uzak tebessüm sýrtta parmak ucu sýcaklýðý
anneye gidildikçe mi gelir çocukluk tarazlanýr yüzümde ansýzýn nihavent eski zaman kaçkýný gün aþýrý heybemde tenhalýk kapý zilim telaþlý çipil çipil suratý gýcýrdar içim kederinden kör lambam merdiven yuvarlanýrým ninnilere üryan aðlar içim iç iç susamadan
Hidayet DAL/Can Sokaðý Lambalarý
noktasýz virgülsüz þuursuz sayýklamalar/mayýs ikibinsekiz Sosyal Medyada Paylaşın:
hidayet dal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.