kendisini kalp diye tanýtan
ve sizden vaat karþýlýðýnda aþkýnýzý isteyen hiç kimseye
hayallerinizi vermeyin
diyor dýþ sesim
içime kulak veriyorum sonra
çýt yok
tekrar deniyorum
duyduðum ses ayný..
anlýyorum ki yankýlanmýþ
boþluðun duvarlarýnda
ardýndan,
ne halin varsa görebilirsin pekala.. edasýyla
kapýyorum kapýlarý
dýþýmdan
içime
..
bazen diyorum
gemiler deðildir kalkýp giden
limandýr
gemisiyle zincirini söken
ve her gidiþin kendi içinde makul sebepleri vardýr deyip
sonucuyla birlikte yolluyorum avuçlarýmdan
çizgisi kaybolmuþ ufuklara
halbuki
herkes, iyi olsun isterdi
güzel olan her þey
bir þeyin içindeyken
ve o bir þey
her þeyiyken kendine
sürsün isterdi
sonsuza verilen sözlerle
yemin edercesine
gittiler
her gelen
gidiþe ant içmiþçesine
gülen yüzün ardýnda saklý yemine sadýk kalma pahasýna
paha biçemediði aþký
satar ayrýlýklara yok fiyatýna
kimi kendine gider
kimi yalnýzlýðýna
kimi yanýlgýnýn boþluðunda boðuþurken keþkelerle
kimi bekler yine de
neyi beklediðini bilmeden
ve hiçbir þey ummadan
bir adým öteye gidemeyen adým’sýzlýðýn sýzýsýyla
mýhlanýp kaldýðý o yerde
yaþamak isterken yeniden
eskisi gibi
eskitemediði her ne varsa yar’dan kalan yarasýyla
kabuðunun altýnda
siner ya kendine
ha iþte
orada dur
,,
durabilirsen
,,
çünkü sen
sevdiysen
ve artýk ’sevilemez’ mührü vurulmuþsa kalbine
hiçbir aþk grubunun ritmiyle atamaz kalbin
bakma kalemin gevezeliðine
mürekkebine renk veren gözlerindi eskiden
þimdi her rengin teline deðiyor
ki,
belki tutar demini yeniden
kalbinin k’aðýdýnda
sonra mý !
sorun deðil sevgili
silersin yeniden..