GÜN AYMAZ BU KARANLIKLARDA

Babam.. Annem.. Günlerim aydýn mý?
Bakýn gözlerimde hala yaþ var,
Gideli yýllar olsa da dinmeyen bir sancým var,
Geceleri yokluðunuzda aciz ve öksüzüm.
Topraðýn baðrýna kopup giderken hayallerim,
Ayrýlýða düþünce anladým,
Elveda demeye hepten gönülsüzüm..
Bilemedim annem söyleyemedim,
Sen gönlümün diriliþi, sözlerin efendisi,
Sen koca çýnar, babam sana elveda diyemedim..
Uykudayým yýllardýr siz hep buralardasýnýz sanki,
Hayallerimin seyirindeyken ben,
Belli belirsiz bir tebessüm düþer dudaklarýma,
Sonra damlalar süzülür yanaklarýmdan.
Büyüdükçe sizleri daha iyi anlar oldum,
Hani var ya, hasret kalmayý alýþýlýr sananlar!
Bu koca bir yalan, siz ey inananlar..
Gece karanlýða boðuldu þimdi,
Yýldýzlar ayýn gölgesinde, çaresiz.
Bense bu aralar biraz çocuksu, çokça yaþlýyým,
Aklýma düþtüðünüzde gözlerimde bulutlar
Sonrasýný sorma, hep mi saðanak yaðmurlar?
Nicedir aczime sýðýnmýþ, telaþlýyým.
Ana-Babalar umuttur evlatlara, yollara ýþýk gibi
Yol biter, yol sapar, ýþýk söner birden..
Sonra beklersin bir zaman belki diye,
Nafile ýþýk söndü artýk beklemek boþuna..
Þimdi söyleyin bana, günlerim aydýnlýk mý?
Geceleri sevmek sade bir alýþkanlýk mý?
Ah annem, babam..
Derin uykularda yollar hep karýþýk..
Bense size hasret, uykusuzluða alýþýk.
Ben söyleyeyim size, günlerim hep karmaþýk
Daim sapa ve dahi karanlýk.
Gün aymaz artýk gün aymaz


Sosyal Medyada Paylaşın: