Yaz Yorgunu

Yakýcý bir yaz geride kaldý,
Her hazan biraz hüzün taþýsa da
Ýþbaþý zamaný geldi,
Dingin olmak gerekir.
Bu yorgunluk da neyin nesi?
Duyulur rüzgârýn sesi,
Sararan yapraklar uçuyor,
Göçmen kuþlar göçüyor.
Yaðmur düþtü-düþecek,
Minikler okula koþacak,
Kurumuþ ýrmaklar coþacak…

Yine de adýný koyamadýðým,
Ýçimde tarifsiz bir hüzün var.
Yaþanmýþlýklar üstüme çöküyor,
Dallar yaprak deðil,
Sessizlik, sensizlik döküyor.
Yaz yorgunu, sevda yorgunuyum;
Temmuz ateþi, Aðustos güneþi
Gözlerinin vurgunuyum yâr…

03.09.2017
Muhittin Alaca

Sosyal Medyada Paylaşın: