bilirim Naradýr sükutun senin okurum kalbindeki o soðuyan kederi yorulduðunu görürüm kuþkularla utangaç yüzünden hicran sýçrar da aþkýndan vuslat demir atar limanlarýma
tut ki beni çaðýrýyorsun mimozalý ýþýk gibi tut ki deva saðarak uyanmak istiyorsun tut ki hasret besteliyor haykýrýþlarýn hayat aleviyle yakarmýydýn kalbimi!
bu Aðustos akþamý Ýstanbul ýþýltýlý yýldýzlarý gezdiriyor çileyle bir uçurum dolunayla süzülüyorum meçhule
Ey Sevgili! gecelerim fecirdir her günüm gökkuþaðý köpük köpük bulut çiziyorum gökyüzüne þehrine gelip baþucunda duran dolunaylarýn emzirdiði dilim ile senin baktýðýn akþamlarda senin içtiðin kahseyi dolduruyorum
gölge oyununda izlerin duruyor hep sevdaya eski zamandan ödünç tebessümün yansýr bu vedaymýþ ki sende susar bende gezer hasret büyütür kalemimizin ucunda ki acýlar terk-i diyar edeli umutlarýmýz bizi beni söyletir gece: tiryakisi olduðum Seni demlenir aðaran saçlarým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dikçe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.