Van Gölü’nde bu akþam.. Güneþ direnirken karanlýða, Koyu mavi sulara yansýdý, Son ýþýklarýyla.. Bir yanda Süphan’ýn gölgesi, Öte yanda sýra sýra daðlar.. Rüzgar bir baþka serin bu akþam, Aðaçlar dargýn sanki mahzun havaya.. Güzellikler bir bir kaybolurken alaca karanlýkta, Sessizlik hakim olduysa da Göl’ün kýyýsýna, Köpek havlamalarý, Ve kuzu sesleri geliyordu, Uzaklardan..
Cemay26-Ahlat-1991
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cemay26 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.