biliyordum her þeyin geçeceðini günün muhteþem þenliði bize hatýra kalacak yýldýzlara seda salan anýmsamalar ve bir uçuk yara gibi uçsuz bucaksýz ýþýldayan aþklarýmýz
ben en çok güzel denizlerin üstünde o derin sulara dalýp mavilikleri süsleyen çiçek olmak istiyordum iki yansýma arasýnda hangisine düþeceðimi bilmeden atýldým boþluklarýn içine
aya uykulu bakan çocuk sakinliðim dinledikçe kayalarýn kalbini yosun baðlýyor göðün beyaz bulutlarý evine dönen yorgun balýkçý mý olsam yoksa içi kuruyan vahi mi
uysal sevgilerle uzayýp duran yalnýzlýk þarkýlarýna kapýlýp içimize çekilen duygularý dinliyoruz aðlayýp aðlayýp geçiyoruz eski izlerimizden.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.