bitsin artýk dedin ya, bitirdin ömrümün geri kalanýný da o an… peki bitsin… sen istedin diye bitsin üzülmeyesin diye bitsin kahrolma yasýn diye katlanacaðým acýlara… yara almasýn kalbin... beni unutmayacaðýný, unutamayacaðýný bile bile bitsin...
içimden bir þeyler koptu sandým ! sadece “elveda” diyebildim boðazýma düðümlendi nefesim konuþamadým tutuldu dilim... arkandan bakamadým bile öylesine zayýf düþtü ki bedenim; dönemedim senden yana göz göze gelmemek için zoru daha da zorlaþtýrmamak için...
yirmi dört saat gözlerim desin oysa... her anýný bende yaþýyorum, bil… her bakýþým senle dolu her aðlayýþýmda mutlak sen varsýn, her düþünüþümde... ziyaný yok alýþkýným acý çekmelere… yeter ki; görme bakýþlarýnda hiç kimseyi sesimden baþka ses duymasýn kulaklarýn ayakta kalmaya kararlýyým, ama; öldürme yaþarken umutlarýmý...
…………………………h.çam
Sosyal Medyada Paylaşın:
hayrettin.cam.1967 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.