Teneşire Koyarlar

Mevtayý..
Teneþire koyarlar
Ona gassal gözüyle bakamazlar

Gassal
dünyalýk adýna
emek verendir anlamazlar

Gassalýn
ruhi, zihni, kalbi,
vicdani yönü nasýldýr aldýrmazlar

Hazýrlanan
kefeni, sürülen kokularý
mutat iþ olarak yaparlar, bilinmez ki
ölümden ne kadar nasihat alýrlar

Nice...
Yunuslar vardýr
Ýhlasa adanmýþ nazarlardýr
Azimeti kuþanan,
hizmete koþan canlardýr

Kalbi
inþirahlarý
bereketli olan ihsanlar,
varlýðýný saklayan takvalardýr

Fani
adýna yaþatmak,
deva olmak, hizmet sunmak
için ecre açýk kapýlardýr

Az
konuþan,
öz sunan, hevadan arýnan,
sevdasý hak olan cefanýn
mihmandarlarý olan insanlardýr

Bazen...
Yanýlýrsýn
Tedbirsiz davranýrsýn
Bir vakit sonra hataný anlarsýn

Dikkati, rikkati
her zaman hazýr bulamazsýn
Ne bedeni yorgunluk
ve ne de zihni
zorluk olmadýðýnýn farkýndasýn

Yýllara sari olan
ruhi yorgunluðu ne hikmetse
bir türlü hatýrlayamazsýn

Niçin bu
kadar gafletin, zaafýn,
ön yargýnýn, zannýn içinde
yaþamak zorunda
kaldýðýný anlayarak ayýlamazsýn

Kim ne söylerse
ona inanýr, yaþar, koþar, coþar,
hayaline kanar, fani için
yarýþ etmekten asla usanmazsýn,

Belki
musalla taþýnda yatan
mevtayý görünce hakikatin
ne olduðunu anlamak için
muhakeme ederek yaþayacaksýn

Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın: