gözlerin bakýþlarýnýn en güzelini takýn’sýn bugün... ve yine, saçlarýn omuzlarýnda sere serpe neresi belli olmayan bir yoldan çýký ver karþýma... rastgele… hani aniden... dizlerimin baðý çözülsün titresin ellerim, dilim tutulsun, konuþa mayayým! sen de bir þey deme; sadece bakýþalým...
gözlerin, bakýþlarýnýn en güzeliyle baksýn baksýn ki kendimi senden alamayayým... hatta düþüp bayýlayým. elimi tutmuþ ol yüzüme eðil merak et bir süre üzül, kork !...
gözlerimi açtýðýmda gözlerinle buluþsun, utanma... kalbim yerinde mi, bak... o da düþmesin bir yerlere, durmuþ olmasýn zaten paramparça, darmadaðýnýk!.. ne bileyim; toparla beni iþte... omzuna yasla baþýmý öylece bak bana, öylece yak beni...
býrak uzansýn ellerin ellerime uzansýn býrak... olmaz dediðin ne ki ?.. öyle bir bak ki gözlerime yeniden öyle bir bak ki, bu yüreðim bu sevdaya dar gelsin; ömür dediðin ne ki...
……………………………………………………h.çam kasým - 012
Sosyal Medyada Paylaşın:
hayrettin.cam.1967 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.