boðazýna düþkün Ýstanbul’un, aç açýk kýyýsýnda rüzgarkýrandý, yelpazemin esintisine gün içim titreyen su kuþu kanadý dýþým son bahar artýðý bütün ateþböcekleri kadýndý geceye ve su son sözü bulutun yüz gözlerimde dedim bakýþýný tanýdýðým hikayeye ikimiz de biliyorduk... parmak kaldýrdýk o yüzden kararý Tanrý versin diye
yaþýmýzda kayan, göçebe yýldýzlar gömütlüðüydü an yumduk gözlerimizi dileklerimize örtüsü sýyrýlmýþ düþkýrýklýklarýnda , ter þimdi dibi görünen su dilimizi boðduk birlikte, sudan sebeplerimizin birikintisinde ayný suçun ortaðýdýr o yüzden, son pena týnýsý usul erkan bilen bestenin nihayetine besbelli iþte, gözlerimizin bebeklerini, birlikte büyüteceðiz seninle þiir kýz niyetine
araladým kapýmý...içime toprak at hadi
suadiyehaziranikibinonyedi Demir Mutlugil Sosyal Medyada Paylaşın:
Demir Mutlugil Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.