Ey hayat insanlýk köreliyor Vefasýzlýk kýyýlara vurmuþ. Su alan sandalýn ne faydasý olurmuþ. Yürekleri buz kesiði sarmýþ. Yanlýþlara uzanan ellerin, Ne faydasý olurmuþ.
Her gün farklý maske yüzde olan. Güven kalmadý her cümle biri yalan Son nefes gibi vicdan elde kalan. Ýyi niyet kaybolmuþ herþey dolan. Zehir kusuyor sessiz yýlan.
ÝNSANLIK kan kaybediyor olmuþ talan Altýndan taç ipekten evin olsa, Azrail gelirse acizdir ÝNSAN. Dünya sahibi olsan ne yazar. Ölümdür en büyük tek gerçek. Rabbin yaðmurdan ruhu uzak kalan. Güneþ görmez çiçek gibidir...
Erhan Çuhadar Sosyal Medyada Paylaşın:
Erhan Çuhadar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.