KARAMSAR OLDUM

Neyleyeyim dünya seni, öcün mü var bende?
Koþturdum peþinden, gücüm kalmadý bedende.
Offf ! Bir tarafta aðlayan, diðerinde gülen,
Mazlumun gücü yok zati, zalimdir höyküren.

Vicdan tükenmiþ, insan olmuþ ne yazýk namert,
Arýyorum þimdi ben, adam gibi adam, mert.
Kayboldum cebelleþtim, gençliðim gitti veda,
Bu kadar olmamýþtým, sýkýntýdayým, darda.

Dertler sanki sözleþmiþ, bir bende karar kýlmýþ,
Güneþ doðmuyor üzerime, kara, kýþlamýþ.
Ne bu bendeki çileler, hayattan soðudum,
Karamsar oldum iþte, burama kadar doldum.

Güzel günler yok artýk, kaf daðýndadýr belki,
Onu zümrüdü anka kuþu getirir bil ki.
Faydasý yok, ne desem artýk faydasý yok,
Anladým, güzel günler hayalde, aðlamak çok.

Ýrfan Yýldýrým Çevik
Sosyal Medyada Paylaşın: