Eski Bir Şiirimden Merhaba (Erguvan Yalnızlıkları)
Kanayarak geçti kýrlangýçlar Yorucu bir hayatýn kanatlarýndan
Sanki bir þehri terk ediyordum Bir ölü yaðmur uðurladý beni Yakamoz çiçeðinin sokak baþýnda -güle güle git- dedi -özleyeceðim- Ey ömrümün hazin günleri Hatýrladýkça sizi Paslý bir keman gibi ...titreyeceðim...
Nuh’un gemisine koþtum Mahþerimin hikayesini yazmaya Yarým kalan vedalarý uðurladým Trenlere mor bir duman giydirdim Ey hüzün yýllarýmýn mahþer gülleri Size Þahmerandan selam getirdim...
Dar bir sokaktan çýktým dar bir sokaða geldim Bir duvara oturdum Gözlerimin takýldýðý balkonda Bir masa üç sandalye
Leylaklarýn aðladýðý bahçede Fotoðraflar yapýþtýrýlmýþ bir çocuk yüzü pencerede...
Yüreðimden bir þarjör sesi duydum Yýllar sonra
Erguvan yalnýzlýklarýnda kayboldum...
Ayþegül Aþkým Karagöz Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşegül Aşkım Karagöz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.