ADIMIZ DELİYE ÇIKTI

Ne ateþten korktum ne de külünden;
Gönül ocaðýmýz yanmaktan býktý;
Ayýrmadým bülbülünü, gülünden;
Adýmýz yine de deliye çýktý…

Kader saçlarýný elimle ördüm;
Aklýmý, fikrimi vururken gördüm;
Ne bahtiyar oldum ne sefa sürdüm;
Adýmýz yine de deliye çýktý…

Hasret yataðýnda uykusuz yattým;
Düþüme her gece sabýrlar kattým;
Ölüm elçisine naðme uzattým;
Adýmýz yine de deliye çýktý…

Hançer oldum dermanlara sokuldum;
Sevda mahpusunda ipe çekildim;
Çöllerde boðuldum su da yakýldým;
Adýmýz yine de deliye çýktý…

Sustu artýk boþ yuvanýn yapýsý;
Kilitlendi yüreðimin kapýsý;
Azrail’de emanetin tapusu;
Adýmýz yine de deliye çýktý…

Yavan ekmek kuru soðan aþým yar;
Ýflah olmaz bu belalý baþým yar;
Söz dinlemez takvimlerde kýþým yar;
Adýmýz yine de deliye çýktý…

Güler oldum olur olmaz halime;
Çeksem bile çile dolmaz halime;
Dünya yansa akýl almaz halime;
Adýmýz yine de deliye çýktý…

Ali ALTINLI – 17.0.2017
Saat: 15:26

Sosyal Medyada Paylaşın: