Anne,sevgi pýnarýdýr; Suyunda þifa bulunan Koca bir çýnardýr; Gölgesine sýðýndýðýmýz
Hasta gecelerimizde uykusuzluktur Alnýmýzda ýslak bir bezdir Ballý süttür, ýhlamurdur Geceler boyu kaynatýlan
Bazen tatlý bir telaþtýr Bazen kaygýlý bir bekleyiþtir, tasadýr Bazen de güzel bir heyecandýr anne
Anne bir çocuk aðlayýþýnda nakarattýr Çaresizlikte yakarýþtýr Koþulsuz bir anlayýþtýr anne
Anne, evdeki huzurdur, Neþ’edir sevgidir Gönüllerde en güzel çiçektir, anne.
Anne yokluðu, hüzündür Yokluðu, donduran bir kýþtýr Yokluðu, en çýkýlmaz yokuþtur Yokluðu derin bir boþluktur anne
Anneye benzemeyen hiçbir sevgili Yare dönüþmez Anne beðenidir, ölçüdür Yazýlý olmayan Gizli bir tüzüktür anne.
Anne hayatýn ön-sözüdür Acý çekerken Ýnlerken söylenen ilk sözdür Ölürken söylediðimiz son sözdür anne Ve anne, Tanrýnýn bize verdiði En büyük ödüldür Hayatýn oskarýdýr anne.
BEDRÝ KARAARSLAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bedri Karaarslan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.