Nə zamandýr səni üzmüþ zühurun dərdi – səri. O bulaðdan süzülən qətrələrin yox qədəri. Ya Əbəlfəzl denən at ürəyindən kədəri. Görəcəksən ki, gəlir Mehdi qapýndan içəri. Bax, əgər gəlməsə heç üzmə ümid aç səhəri. Və səhər gəlməsə mütləq edər axþam səfəri. Səhər axþam, səhər axþam cümədir müxtəsəri. Uca səsnən ona səslən, sənə etsin nəzəri.
Çaðýr o þahý çaðýr. Çəkərək ahý çaðýr. Qoparýb vahý çaðýr, Çaðýr o þahý çaðýr.. Hərdən Allahý çaðýr.!
Qýl namaz, bir də fərəcdən oxu həm eylə məram. Ki həmin an eliyir diqqəti hər yerdə imam. Mən qulam, sən də qulam həm o da Allaha qulam. Xaliqin bəndəsi Xaliqlə tutar eyni məqam? Bu cəhalət dənizin dalðasý udmuþ çox adam. Onu Qur’anla yenib etməlisən əqlüvə ram. Ya özün mehdi olub anmalýsan haqqý tamam. Ya da nadanlýq edib sürməlisən ömrü avam.
Çaðýr o þahý çaðýr. Çəkərək ahý çaðýr. Qoparýb vahý çaðýr, Çaðýr o þahý çaðýr.. Hərdən Allahý çaðýr.!
Müəllif: Anar Əhəd
Sosyal Medyada Paylaşın:
Anar Əhəd Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.