anam geldi gitti söylendi durdu, Cemile ilgilense de; içim ýsýnmýyordu almanyadan uzaklaþmam gerekiyordu amcamýn sayesinde sahilde bir pansiyonumuz oldu
bir nikah.. ne niþan, ne düðün istemedik “hayýrlýsý olur inþallah.. ya nasip” dedik
zaman içinde “Topalýn Yeri” meþhur oldu büyük þehirlerden kimler, kimler gelmiyordu lakin eþim hiçbir þeyle ilgilenmiyordu anam her zaman ona kol kanat geriyordu,
güzel bir gündü; gençler eðleniyorlar anam ve misafirler gözleme açýyorlar
güllerde, sebzelerleyim ben, her zaman iþler yürürdü yýllardýr her misafir nostalji yaþar “köy”ü görürdü herkese laf yetiþtiren bir cevval "tandýr gülü"; peynirli, kabaklý böreklere tereyað sürülmüþtü
aklýmda, hülyamda hep o, sanki mucize oldu bu ses.. bu koku.. bu güzellik o’nundu
nere baksam gördüðüm, duyduðum herkes, her þey onu andýrýyor ne zaman vardým bilmem tandýra çakýldým o anlatýyor tandýra yakacak atýyor, sacda börek piþiriyor, ömre can katýyor koþmuþum, baðýrmýþým.. Afitap masum masum bakýyor
turistik otelin servisi bozulmuþ, o da inmiþ bizim pansiyona yerleþmiþ birazdan balayýndaki doktor yeðeni, eþiyle bizim buraya gelecekmiþ
DEVAM EDECEK
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.