I.
Zamaný katleden bir sokaðýn
Gözleri önünde baðýrdým seni
Seni seviyorum diye yaftalandým afakýna
Döndüðüm her sevinci sen diye aradým
Kelimelerin arasýnda
Güzellik çýðýrtkaný aynalarýn içinden
Çýkýp gelmiþ baharlarý koydum ömrüme
Her zerresinde hercai adýmlarýnla
Oradan oraya koþuþan sen vardýn
Buldum buldukça daha çok sevdim seni
Sonra bir hüznün perdesi açýldý
Muvakkaten saydýk katlanmak adýna
Koyduk sahneye oynamak için
Perde kapanýnca bitecekti ayrýlýk
Bitecekti vuslata engel yollar
Haz hazan oldukça iliklerimiz soðudu
Ýlk olan saniyeleri yýktýk ama
Biriken ayrýlýk saatleri susmadý hiç
Vurdukça þah damarlarýmýza
Saklý umutlarýmýz uyandýrdý
II.
Haydi þarkýmýzý ayýltalým dilimizde
Bir muhtýra sayýlsýn þiire dair
Kendi olan denizlerin dalgasýnda
Çarpalým kýyýlarýna hayatýn
Aþký oynayalým aklýmýz erene kadar
Okunsun aþkýn çok þerefeli minarelerinde
Sevdamýza ait olan her an
Coþkusu eriþsin en izbe karanlýklara
Ve secdeye giderken kalbimizin aymazlarý
Ar duymaksýzýn teslim olsun aþka