yine baþka sözcükler dizeler çýkacak aðzýmdan yetmeyecek ayaklarýmý rahat uzatmam ayný yapraklarda olsa da güneþ ve gölge sessizliðim vinçle kaldýrýlamayacak deðin aðýr baþým öylesine, gram boþ gürültüyü kaldýramaz gergin bir ip var ortada üstünde cambazlar karþýlýklý yürüyor, inatçý keçi örneðin altta kýyamet ateþi dengeyi yitirse de yitirmese de düþecek biri
öyle sakin oturuyorum evimde desem yalan her titreþim etkiliyor beynimi rahatça düþünmek isterdim sevdiðim birini güzel bir aný arar bulurdum eski kýrýk dökük günlerden maviye ayarlardým bütün renkleri, insaný özgürlüðe kendi denizimden sonra onun denizini de geçerdim gül kokulu bir kahvaltý hazýrlardým çocukluk arkadaþýmýn beyaz doðal güllerinden kocaman bir gül bahçesi olurdu ülkemiz, koklardým unuturdum hastane kokulu odayý, insanlarý
her þeyi bir kenara itemiyorum iþte gözlerindeki hüzün beni yaralýyor kaç avcý ateþ ediyor birden yere indiriyor en masum bakýþýmý hangi duygumu nereye koyacaðýmý bilmiyorum ben bu tutsaklýðý istemiyorum kucak dolusu beyaz güllerle gelse bile ocaðýmda kaynayan tarhana çorbasý yeter bir de rahat soluk alp vermem
içinde karaya boyanmýþ ne varsa boþalt gel desem..
31. 03. 2017 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.