Güz düþünce düþlere
gözlerin gözlerime düþünce
biraz çaðla getir
avuçlarýnda biraz gök ve yýldýz
en güzel çiçekler açýnca gülüþün
de bana gün gözlüm
de bana güvercin gülüþlüm
yanaðýna gül düþürdüðüm
de bana
bu yaþam, bu çile, bu kahýr, bu hasret ne ki
kirli, kahpe, rezil yaþamlara bedel
karanlðý çiçeklendirir mi? umut
yaðmur yaðdýrýr mý? bulutlar
de bana
uyanýnca sabahlarý
kanadý kýrýk bir kuþ gibi
kim uçar daðlara daðlara
býkýlmýþ bir acýnýn gölgelerinde
bir avuç mavi getir
meneviþ rengi bir uyku
en kýzýlkorunda gecelerin
güneþ tomurcuklu
düþ dökerken yastýklara bir kýz
senki, þiir yüreklimsin benim
unutma seni sevdiðimi
güz düþmüþ yollarý beklemek zor
meri kekliðim
sevdiðim
gözlerini ýrmaklara vurma
savurma saçlarýný rüzgarlara
uzak deðil sesin
ellerin uzak deðil
gökleri yumruklayan ellerin
bu sonsuz bekleyiþ sen misin?
bu nar çiçeði, bu kardelen, bu güntomurcuðu
bu suskun çýðlýk, bu açan gül, bu derin çukur
iki damla gözyaþý, iki damla hasret çiçeði
tuðla tuðla yüreðime ördüðüm sabýr
tel örgülere bölüþtüðüm, bir hýçkýrýk gibi
bu hasret sen misin?
her gün
bir kucak güneþ gibi hücreme dolan