Sensizlikte fýrtýnalar kopuyordu yaþadýðým þehirde . Ölüm ise hýrçýn dalgalarýn maskesini giymiþ kýyýlarýma vuruyordu, Üþüyordum..Gözlerim gözlerini arýyordu gökyüzünde.. Ama gökyüzü kapalý... Þehre yaðmur yaðýyordu .Yagmurlar ise acýmasiz... Sensizlikte fýrtýnalar kopuyordu yaþadýðým þehirde . Ölüm ise hýrçýn dalgalarýn maskesini giymiþ kýyýlarýma vuruyordu... Üsüyordum... Gözlerim gözlerini arýyordu gökyüzünde... Ama gökyüzü kapalý..Þehre yaðmur yaðýyordu .Yagmurlar ise acýmasiz.. Bereket dagýtan yagmur, yüregime yalnýzlýgýn acýmasýzligini býrakýyordu Korkuyordum karanlýða yenilmekten... Tüm þehri dolaþýyorum önümde seni bulma umutlarým Arkamda beni kovalayan yalnýzlýk... Saatler geçmek bilmiyor... Gözlerim bir an saate dalsa yelkovan cellatlýða, akrep ise karanlýða bürünüyordu... Yapamýyordum sensiz.........
Sosyal Medyada Paylaşın:
zekiakdogan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.