SELAM OLSUN

O incecik insan yüreðinin kocaman sevgisiyle nasýl sesleniyor
Sevgiliye Yýlmaz GÜNEY

Hayat bize mutlu olma þansý
vermedi sevgili,
Biz kendimizden baþka
Herkesin üzüntüsünü
Üzüntümüz,
Acýsýný acýmýz yaptýk.
Çünkü Dünya’nýn öbür ucunda,
Hiç tanýmadýðýmýz bir insanýn
Gözyaþý bile içimizi parçaladý...
Kedilere aðladýk
Kuþlarýn yasýný tuttuk.
Yüreðimizin yufkalýðý
Kimi zaman hayat karþýsýnda
Bizi zayýf yaptý.
Aslýnda ne güzel þeydir
Ýnsanýn insana yanmasý
Sevgili...
Ne güzeldir bilmediðin birinin
derdine üzülmek ve çare aramak.
Ben bütün hayatýmda hep
Üzüldüm, hep yandým..

Ya kapýsýnýn önündeki kaldýrým taþlarýna þiirleri döþenmiþ olan
yüreðimin sýrdaþý Cemal SÜREYA’m…

Durakta üç kiþi
Adam kadýn ve çocuk

Adamýn elleri ceplerinde
Kadýn çocuðun elini tutmuþ

Adam hüzünlü
Hüzünlü þarkýlar gibi hüzünlü

Kadýn güzel
Güzel anýlar gibi güzel

Çocuk
Güzel anýlar gibi hüzünlü
Hüzünlü þarkýlar gibi güzel

Tartýþýlmaz müzik adamlýðýnýn yaný sýra gerçek bir sanatçý ruhuyla
nasýl sitem ediyor yorgun kalbine Fikret KIZILOK

Kalbim,
Neden hep olmazlarda
Neden her çýkmaz sokaklarda
Dayanmak artýk kolay deðil
Býrakacak gibisin yarý yolda
Sevdin olmadý
Bir dünya istedin kardeþçe, olamadý
Kalbim dayanmak artýk kolay deðil
Býrakacak gibisin yarý yolda

Canýmýn içi Sabahattin ALÝ’nin bu dizeleri içimi yakýyor kor gibi...

Yanýyor beynimin kaný,
Bilmem nerelere gitsem?
Ýçime sýðmayan caný
Hangi rüzgara eþ etsem?

Akþam sular karardý mý
Bir daða versem ardýmý,
Ýçimi yakan derdimi
Saðýr göklere anlatsam...

Ýçiliversem dem gibi,
Kýrýlýversem cam gibi,
Þamdanda yanan mum gibi,
Sabahý görmeden bitsem...

Kadýköy Feneryolu nüfusuna kayýtlý evrensel Dev Þair Nazým Hikmet RAN
düzyazýlarýnýn birinde oðluna hangi mesleði yakýþtýrmýþ bakýn…

Ne “Moda kulübü”nün saygýn üyelerindenim
-orasý bizim için deniz suyundan daha tuzlu-
Ne de eski bir denizci soyundan geliyorum.
Buna bakmaksýzýn,
Oðlumun denizci olmasýný isterdim.
Deniz sonsuz bir kavga alanýdýr.
Deniz kavgacýdýr.
Oðlumun kavgacý olmasýný isterdim.
En iyi, en temiz, denizde düþünülür.
Ýsterdim ki oðlum,
Kavga’dan ayrýlmadan,
Kavganýn içinde düþünen bir adam olsun.
Denizin gözü pek’tir.
Denizcinin de gözü pek,
Denizle yüz be yüz dövüþülür.
Ýsterdim ki oðlum,
Yüz be yüz dövüþmekten tat alsýn.
Diyeceksiniz ki:
“Ýþte bunda haltettin!
Arkadan býçak atmasýný bilmeyenler,
Bu kara toprak üstünde, kendileri
Sýrtlarýndan býçak yiyerek devrilirler”
Ýyi ya, iþte ben de onun için,
Oðlumun karada kancýkça dövüþen bir bücür deðil,
Denizde yüz be yüz dövüþen bir dev olmasýný isterdim.

Peki ya yýllar yýlý bitmeyen bir ezgi gibi kalbimde çaðlayýp duran
Özdemir ASAF…

Daha gidilecek yerlerimiz var
Þu sohbetini dinler gideriz.
Coþtukça þarkýlar, türküler, sazlar
Raký mý, þarap mý, içer gideriz.

Geçse de umudun baharý yazý
Gözlerde kalýyor yaþanmýþ izi
Kimseler kýnamaz burada bizi
Ne varsa hesabý öder gideriz.

Söyleyecek sözü olan anlatsýn
Ýsterse içine yalan da katsýn
Yeter ki kendinden, bizden söz etsin
Yalaný doðruyu sezer gideriz.

Neler gördük neler bu güne kadar
Daha gidilecek yerlerimiz var
Bizi buralarda unutamazlar
Kalacak bir türkü söyler gideriz.

Sevgiye var olduk sevdik sevildik
Kavgalara girdik öldük, dirildik
Bir anlam fýrýný içinde piþtik
Anlamlý güzeli sever gideriz.


Aþký en güzel Devrimciler bilir
En güzelini onlar yaþar Sol yanlarýnda delice
En gerçek en temiz en yüce sevgi türkülerini
Onlar yakar ölüme gülerek giderken bile…





Sosyal Medyada Paylaşın: