’Bir varmýþ bir yokmuþ’ diye baþlamayan Yürek daðlayan bir hikayedir bu!
*** Nemli ve boyasý dökülmüþ duvarlar Ciðerleri yakan rutubet kokusu Kýrýk döþemeler Duvara bakan kör bir pencere Pencerenin kenarýnda, elinde tespih Kýrk yamalý sedirinde oturan bir kadýn! Ve yýrtýk hýrkasýyla yere oturmuþ; Deniz, Gökyüzü ve Martýlar Parkta oynayan çocuklar... Sallanan koltukta, elinde tespihiyle oturan bir kadýn Pencereye uzanan koca çýnarýn dalý Dala tüneyen bir güvercin Sobanýn yanýnda tiþörtüyle resim yapan bir çocuðu; Kenarý yýrtýk bir kâðýda Kurþun kalemiyle resmeden bir çocuk Üþümüþ ellerini ovuþturarak Sobanýn kapaðýný açýp hayallerini ýsýtan Özenle çizdiði resmi atar ve üfler...
Isýnýr mý elleri annesinin tebessümüyle ýsýndýðý gibi yüreði?
Sen de yaz bir hikaye kendine dair Elinde olanlarý hesaba katýp Elinde olmayanlarýn peþine düþmeden ama!
Sonuç?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gül Şehri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.