Sözüne söz demedim çarptýn kapýyý gittin
Suçum günahým neydi kalemi kýrdýn oðul
Boðazýmdan geçmedi lokmayý zehir ettin
Ocaðýmýz sönerken çözülmez sýrdýn oðul.
Ellerim dizi döver dört duvar arasýnda
Gözyaþlarým saklýdýr yazmamýn karasýnda
Hasret ok yüreðimin kapanmaz yarasýnda
Ruhumu bedenimi ardýndan yordun oðul.
Eþ dost akrabalarým yedi kat ele sordum
Dað taþ bað dere tepe bahçede güle sordum
Doðru yalan demeden konuþan dile sordum
Ben rüzgârlara sordum sen kime sordun oðul
Yedimden yetmiþime bir sefa süremedim
Dert sýrtýmda urbamdý çýkarýp düremedim
Ne öz ne üvey evlat hayýrýný göremedim
Dört kardeþin birde sen köteði vurdun oðul.
Dertlerim Aksaray’dan Ankara ya getirdi
Doktorlar çaresizdi umudunu yitirdi
En sonunda derdiniz beni yedi bitirdi
Beyaza deðil kara kefene sardýn oðul.
Tabutum musallada kardeþlerim saf olsun
Ruhum sevenlerimin dua’larýyla dolsun
Kabrimde biten otu sizden harici yolsun
Fatiþ’i de ahirden ahrete sürdün oðul.
( Firari )
05/02/2017