bazen boþ gelir insana hayat aðlamak bir farklý þeyken , gülmek ap ayrý bir þey , anlam veremezsin hayatýn önemine bil hasýl vazgeçemezsin , içeriðini dahi bilmediðin þeyden .
an gelir güler, neþelenirsin mutlu sanarlar , an gelir oturur aðlarsýn üzgün sanarlar , dakikan dakikalarý tutmaz anýn ve hatýralarýn aklýndan çýkmaz , kimisi güldürürken kimisi , aðlatýr .
hayatýna biri doðar , sevinçten ölmeyi istersin hayatýnda birinin nefesi son bulur , onunla birlikte son bulmak istersin kaldýramaz aðlaya aðlaya , kör olur gözlerin ölmek mezara emanet olmak istersin .
ölenler acaba yerinde mi diye merak ettin mi hiç ? üzerine toprak atýlýnca unutuyorsun , unutamam dediðin insaný , siliyorsun hayatýndan öldürürüm dediðin insanla , mutlu oluyorsun
ve
iþte hayat,
BU KADAR GARÝP . . . . .
Sosyal Medyada Paylaşın:
emg Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.