Kömüre bulanmýþ baht kumaþýndan,
Kendime elbise biçtim bu gece.
Elveda dediðin gün batýþýndan,
Sabahlara kadar içtim bu gece.
Anýlar hayalde resimler elde,
Bir yeþil vahayý aradým çölde.
Son kez gidiþini bildiðim halde,
Umut fallarýný açtým bu gece.
Akýl sýr ermiyor yaptýðýn iþe,
Masamý doldurdu onlarca þiþe.
Yaralý gönlümü saran ateþe,
Kalan yýllarýmý saçtým bu gece.
Sigara üstüne sigara yaktým,
Savrulan dumanda resmine baktým.
Fani bedenimin dýþýna çýktým,
Ruhlar âlemine göçtüm bu gece.
Tanýdým Leyla’nýn inatlarýný,
Öðrendim ayrýlýk sanatlarýný.
Çifte çifte sevda kanatlarýný,
Takarak hüznüme uçtum bu gece.
Duygumun kanayan yaralarýndan,
Umut seçmek zordu aralarýndan.
Ayrýlýðýn yazý turalarýndan,
Gönlüme madalya seçtim bu gece.
Ömrümü bürüdüm hüzün sisine,
Gönlüm hasret kaldý sevgilisine.
Kayýp sevdalarýn Atlantis’ine,
Zaman tünelinden geçtim bu gece.
Mehmet NACAR