dur dedikçe durmuyorsun kendinde ben dalgalarla boguþrken denizin dibinde ölümsüz bir,hayat varmýþ gibi,önünde kapýlmýþsýn renkli hayata bak,bitiyorsun . dur dedikçe baþka dünya’mý var deme bana yaþamýnda kurallarý var dön artýk,adabýna bir,at kýrk yýl koþmaz hüsaranda var sonunda mavi hayellerini býrak çýk çocuklugundan . iki yol var biri aydýnlýk,biri ise gitmek,körü körüne ibret al insanlýgý bu yaptýgýn kendine zulüm’da ne aklýn var fikrin var gözünü aç,birde sadeligi dene herkeze ayný dünya,yaþamýn hesabý olacaktýr öldügünde
Sosyal Medyada Paylaşın:
halil ilhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.