Yüreðimde ince bir sýzýyla uyandým sabaha Tanyeri mahzun, Yýldýzlar ürkek alabildiðine Nasýl da geçmiþim kendimden Sarhoþ desen deðilim Ayýk hiç deðilim Bir garip ki halim, anlatamam Ýki damla gözyaþýymýþ senden geriye kalan
Sýrra kadem basmýþ düþlerin içinden geçtim Bir kabus gibi geçtiler gözlerimin önünde Yalvardým , yakardým Duymadýlar sesimi Ya saðýrdýlar ya kör Bana sensizlik býraktýlar Senden gerisi yalan
Ýstedim mi istemedim mi gecenin bitmesini Bir anlam veremedim güneþin doðmayýþýna Yüreðim neden üþüdü bu kadar Ellerim neden kaybetti sýcaklýðýný Ne kadar yabancýlaþmýþ dilime sözcüklerim Onlar da deðil artýk beni anlayan
Oysa hep eylül deðildim ben Hiç kýþ olmamýþtý yüreðimde Böyle fýrtýnalarý tanýmamýþtým, görmemiþtim Ne günahýmý biliyorum Ne resmini çizebilmiþim mutluluðun Neydi beni bu kadar darmadaðýn eden Keþke çözebilseydim bu zor bilmeceyi Sadece bir yarenin sesi kalmýþ Kulaklarýmda çýnlayan
Kapýlarým hep aralýktý aþka Ocaklarýmda senin yaktýðýn ateþler Yalvardým , yakardým anýlarýma Etmeyin , yapmayýn gitmeyin dedim Hiç birisi kalmamýþ beni dinleyen
Duvarýn öte yüzünde bir çocuk aðlýyor Kulaklarýmý saðýr edercesine bir anne çýðlýðý Bu acýlar tanýdýk geliyor herkese geldiði gibi Bir babanýn baðýra baðýra aðlayýþý Yýrtar bu geceyi yalnýzca Belki de odur içimdeki inleyen
Tüken artýk gecelerin yüzkarasý gece Dayanma gücümüz kalmadý Kana, gözyaþýna çaresizliðe Umutlar büyütmek isteriz biz sabaha Beni de , bizi de rezil etme dünyaya Yeter diye haykýrmalýyýz Günün þafaklarýnda
Karanlýk yüzlerin tümü boðulsun diye Kendi nifaklarýnda Umut çalýyor kapýyý ürkek , titrek elleriyle Uyanýyorum Dayanýyorum Mavi yüreklere yoldaþ Sevgiye boyanýyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dosteli_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.