KARA DİKEN

KARA DÝKEN

Bak kara diken’e; nasýl bir illet!
Hey, þempaze kardeþ! Neden bu þiddet?
Ataný söversin, kimin nesisin?
Yakýþmýyor sana, bu alçak hiddet.

Çokca uzun kaldýn, vahþi hayatta,
Baya da iyisin, þarlatanlýkta.
Þempazeleri de, bir matinene,
Çaðýr, eðlensinler, hey kara diken!

Haydi, al bohçaný, dön be ormana!
Altýn kelebekler, yol gösterir de.
Þempazeler ayný, sakýn üzülme!
Hâlâ çok benzerler, o suratýna.

Belki tanýnmazsýn; bozukca siman,
Oysa sen kardeþsin, þempazelerlen.
Oralara var da, þebeklikler yap,
Dönme ha bir daha, hey kara diken!

Söz; aslýný bilmez olan herkese,
Tekerrürden dönmez, þeytan bir kere.
Atasýný tanýmaz, satýlmýþ insan,
Hep geviþ getirir, batsa da ülken.

Gariban milletim, adamdan sanýr,
Ýki düzgün söze, ne çabuk kanar.
Uyan artýk, uyan; açýlsýn gözler,
Ne çok ibretler var, kara diken’de.

10.12.2016

MCÝO
Sosyal Medyada Paylaşın: