KARINCALARIN ARASINDA DEV MEŞE AĞAÇLARI

Kasým gün sayýyordu,hava dünden daha puslu ve çok soðuktu,yüzüme ellediðimde buz gibiydi,artýk ýsýnamayan ellerim hýzlý kan dolaþýmýný yitirmiþti sanki,


Þimdi odamda darmadaðýn kaðýtlarý topluyordum,birden acý bir tebessüm dudaklarýmýn üzerine oturdu,tesadüf sonucu tanýþtýðým adamý çok seviyordum ,bana her defasýnda hayalci deli diye baðýrýyordu ,bütün hayatý fotoðraflarýydý,Ligurya denizi sahilinde Roma’lýlarýn kurduðu Sanremo beni kendisine teslim almýþtý,hiç yerinde duramayan adam her defasýnda bana veda ederek bir yerlere koþturuyordu

Ben sakin yaþamý seviyordum,yorulan gözlerime güç dileyerek bazý sancýlara raðmen bir þeyler karalamayý araþtýrmayý daha çok seviyordum


Bazen dayanýlmaz kavgalarýn ortasýnda buluyordum kendimi,sürekli gözlerimin önünde olsun diliyordum,bazende tedirgin oluyordum,o her zaman havalarda seyahat etmek zorundaydý,iþte beni tedirgin eden rüyalarým bu yüzdendi,her zaman o rüyalarýmý anlatma ihtiyacý duyuyordum,ve bana kýzýyordu,bir gün o kýrk bin feet yada daha fazla yükseklikte bulutlarýn içersine takýlacak ve tutsak olacaksýn,gitmeni istemiyorum,rüyalarýma inan ben kahin falan deðilim ama inan bana muhteþem bir his ve bir gücün altýndayým,bir þeyleri bana uyaran fazla akýllý deðil ama fazlaca hisseden bir beyin gücüm var ,bazen denk gelen rüyalarým,deðiþik hisler bunlar,


’Tatlým sen fazla kitap okuyor fazla film seyrediyorsun,uçan halýylamý göndereceksin masallarý býrak yavrum,yapacaðým hiç bir þey yok,uçarak gitmem gereken yerler var benim sanatým iþim bu ’seni çok seviyorum aklýna gelen kötü þeyleri sil,dediðinde evet yapacak hiç bir þey yoktu


Sabah erken saatlerde uyanmýþ bir dolu gürültü yapýyordu,banyosunu almýþ saçlarýný kurutmuþ sürekli masada duran saate bakýyordu,onu tanýdýðým günlerde oysa ne kadarda sakindi,kardeþine gelmiþti,rüzgarlý havada baþýmdan serbest kalan þapkamýn peþinden koþarken birden yakalayýp bana uzatmýþtý,sonra defalarca uðradý,okul çýkýþlarý tatilller o buluþtuðumuz içi oyulmuþ kaya parçasý ne çok þeye þahit olmuþtu,birdenbire kendimi beyazlarýn içerisinde buluverdim dualar eþliðinde alnýmý öperek yüzüðümü taktý


sensiz hiç bir yere gitmem ben artýk derken þimdi kendi baþýna uçuyor bir þeyler yazýyor bir dolu notlar alýyor dergilerini hazýrlýyordu


Bende gelsem ne olacaksa olsun,bir þeyler olacaksa beraber yaþayalým,senin baþýný aðrýtmam,fotoðraflarý sen çek ben yazarým,dediysemde hayýr sen beni bekle ,bebeðimiz olacak senin sakin yaþaman gerek dedi,


Bu konuþmalarýna aldýrmayýp geleceðim diye diretiyordum,hayýr dedi,bu defa sesi yükselmiþ ve gözlerinden kývýlcýmlar fýþkýrýyordu sanki




Dýþarýya çýkmak için pencere camlarýna çarpan

kanatlý bir böcek gibiydim

caným fena acýyordu

tutsak kalmaya mecbur edilmiþ sinirli sözlerle irkildim

kapýlarýn açýlacaðýný görebilecek miydim?

bilemiyorum ülkesi neresi?

rüyalarýma uðrayan bir melek ayni masalý anlatana dek

dünden kalan ayni oyunda tiratlar duymaya baþladým

boþ ve bilgisiz ne yapacaðýný bilemeyen çaresizliði oynuyordum gecelerde

darmadaðýn kaðýt parçalarýnda ne çok hikayelerim vardý

açlýk mý doyumsuzluk mu ?

sabah güneþiyle buluþturmak istediðim insanlar mý?

konuþmadan söylediðim bakýþlarým vardý

her defasýnda baðýrýp çaðýrdý

rüyalarým sadece kaðýtlarýn üzerinde

kristal küreye bakan o koskoca küpeli falcýnýn anlattýklarý gibi kaldý

hala korkuyordum kaybetmek bende ömür boyu sancýlanýrdý

sembolik bir mezar üzeri sýrmalý güzel kabartmalar

güzel yazýlar bunlardan bana ne


oysa

bana senin varlýðýn nefesin


ister baðýr ister sev


iyi kötü ne olursa olsun

tüm o sözlerin toparlanmam lazýmdý


olmayan bir mezar
alnýmda dudaklarýndan kalan son sýcaklýk
her zaman kalacak
soðuk taþlara deðsede ellerim
aklýmda kalan son sözün ile ýsýnacaktý

mikayla



Sosyal Medyada Paylaşın: