SON DAMLA GİBİ

gözümü kapattýðýmda geç kalýrým bekle dediðim.
yorulursun yabandan yoldaþla dön geriye
sürerler seni alevden kaynayan daðlara

zihinlerde ki örfün siyahý sen, beyazý ben
katýklarý kendinde bulamadýklarý,
çirkinleþir dost dediklerin çerçeven de

bir son damla beklersin gökten deðil
hayatýný tiyatro zannedip pervasýz zan okuyandan
yanýndayým deyip býçak vurup gidenden.

ayýkla dur þimdi, ziyan ile gençliðini
ara göz yaþlarýyla dizdiði n günlerini
böl ben den kendini.

huzurun adresi içimde kayboldu
gölgesi de kaçar oldu
bir avucum koynunda diðeri küs kaldý .

girme vebalin teknesine tek býrakýrlar .
el uzatma dinin haram suyuna boðarlar.
gönül yakma hatýr bilmeyene, sana hak tanýmazlar

can parçan Ýsa nýn çarmýhýnda süzülür
çevresinde hakký bilmezler övünür
sen suskun kal yazgýnýn kalemi konuþur.

týkadým kulaklarýmý güya hasbýhalden algý okuyanlara
acizi ayak altýna alanlarýn da tutulur þükürsüz dilleri
sabrým sýkar kader derim
bendeki hiçliðin sahibi büyük derim.



Sosyal Medyada Paylaşın: