Seninle ayrýlýðýn belini kýrmak vardý Þimdi her sabah kederle yüzümü yýkýyorum Güzel bir gelecek kurmak düþlemiþken Martýlar denize ayrýlýk þiirini okudu Meðer denizin de gözüne bulut kaçarmýþ Gönlümde tren gibi geçtiðinde öðrendim Hatýralarý yýrtýp atmak istediysem de Ellerimdeki ellerinin izini gözyaþlarýmla silemedim Yemek soframýz kimsesiz bir türküyü çalýnca yüzüme Gülüþün bir býçak gibi geçti baðrýmdan Sen bu evden yaþamayý alýp gittin diye Mutfak, yetim bir çocuðun saçlarý oldu ellerime. Ekmek, dudaklarýmýn arasýndan yürümediðinde öðrendim. Bu harabe savruluþumun elinden tut Ne olur gel Yýldýzlar cenazemi kaldýrýyor her gece Yataðýmýz onu bana getirmeden gelme diyor | Servan Erdinç
Sosyal Medyada Paylaşın:
Servan Erdinç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.