Doðduðumda bana
Eðilip kulaðýma
Molla Ahmet dedem;
-Þaban, Þaban, Þaban
Ver Þabana
gitmez yabana!
Deyip adýmý ünleyince
O’sssaaat uyaklanmýþ
Ayaklanmýþ kanýmda þiir,
Nedir kafiye
Anlamýþ harfiyen
Ruhumda gizli hafiye(!)
O gün bugündür
Anadan doðma
Teni gibi yüreði çýplak
Üryan bir þairim ben!
Þaban AKTAÞ
21.10.2016 - 13.50
2.
OZANLARA SELAM OLSUN
Dilimizi dil yaptýlar
Gönlümüze renk kattýlar
Bir de millet býraktýlar
Ozanlara selam olsun
Kendi dilin lisan eden
Kalbe sevgi ihsan eden
Eþkiyayý insan eden
Ozanlara selam olsun
Yunus Emre’nin uðruna
Karac’oðlan Köroðlu’na
Pir Sultan Abdal yoluna
Yazanlara selam olsun
Ham iken yanýp piþene
Hakkýn yoluna düþene
Gökleri delip aþana
Gezenlere selam olsun
Gelip geçmiþ yazdan güzden
Söz üretmiþ gülden közden
Ayar vermiþ sazdan sözden
Dizenlere selam olsun
Yüreði yüreðe çatýk
Teknesi hamura batýk
Boynu bükük yana yatýk
Yazanlara selam olsun
Aktaþ ne diye yazarsýn
Söz eder ezber bozarsýn
Sen eðriye mi kýzarsýn
Hakça doðru kelam olsun
Þaban AKTAÞ
21.10.2016
3.
GÜL KALEMÝ
atýn elinizdeki kalemleri
çünkü þiir yazmýyor;
gülün tükenmez kalemi var
mürekkebi damardan
gül suyu akýyor, mis gibi kokuyor
görseniz, bütün mahalleyi yakýyor
gelin bizim bahçeye
size de vereyim onlardan
gül baþýmda bir pýnar
oluk oluk,
iki gözüm iki çeþme
suyun aynasýna düþer þiir
gece gündüz
güneþle yýldýzla ay’la
yüreðim farkýnda her þeyin
baþýmda dönen sevdayla
ýsýnmadý mý kanýnýz
üþüyor musunuz hâlâ
en iyisi siz gül suyundan aþý yaptýrýn
bir sað bir sol om’zunuzdan
gül dövmesi de olabilir
ya da baþucunuza gül iþlenmiþ
bir mezar taþý yaptýrýn
kurtulamaz iseniz buzdan!
Þaban AKTAÞ
20.10.2016
4.
DÖNÜP DÖNÜP BAKMA BANA
Dönüp dönüp bakma bana
Gözüm ardýmda kalýyor
Elveda demek zor sana
Gözüm gözüne dalýyor
Karanfiller begonviller
Dalýndaki gonca güller
Mor daðlardan esen yeller
Senin kokunu çalýyor
Her adýmda bir tuzaksýn
Oysa benden çok uzaksýn
Neden gözümden tuz aksýn
Bana hep hasret kalýyor?!
Bak þu feleðin iþine
Tuz atmýþ gönül aþýna
Yaþýn gözümde iþi ne
Sevdiðimi el alýyor
Þaban AKTAÞ
20.10.2016
Fotoðraf: Özçekim
20.10.2016
5.
ZAMAN ESKÝSÝ
Ten kumaþ gibi tiftir
Zaman eskir unutursun
Su damlamýþ satýrlar gibi
Daðýlýr mürekkep anýlar...
Dal dal budanýrsýn
Akmaz olur gözlerin
Belleðini de kurutursun
Ne kökün kalýr ne gövden...
Kara kara yazýlar
Ne aðrý ne sýzý var,
Bir tebligat gelir
Olan bitenden
Hiç haberin yokmuþ gibi
Son ve ilk mektup Tahtalý köyden!
Diyeceðini de, kalmasýn içinde
Ele geçmez ömür daha
Ha bu gün ha yarýn derken
Sað çýkmazsn sabaha...
Þaban AKTAÞ
21.10.2016