EYLÜLÜM

Bu ne hüzün be eylülüm
Renkler bizi býraktý
Yüreðimiz yer deðiþtirdi
Dudaklarýmýzda bir ýslýk,
Sanki Kenan illeri,kapýmýza gelen
Neyin varsa neyin kalmýþsa
Toplayýp gidiyorsun
Yazacaðým bak hesabýna
Ýlk fýrtýna,ilk dal
Ýskelenin üstünde kýrlangýçlar
Bir tek onlar,dilimizden anlar
Bir kaç ýþýk yýlý
Sýrtýmda taþýdýðým anýlar

Hava keskin
Üstüm baþým eksildi
Sade bir kahve
Uzun bir geçmiþ
Ýz býraktý aþk dövmeleri

Duygularla kuþatýlmýþ bir akþam
Hep yarým kelimeler dilsiz her hece
Ölüm bir kere,karanlýk her gece
Sessiz kuleler,yüreðimizin içinde

Çiçek kokusu kayboldu zamanla
Mutluluk umudunu kesti bizden
Soyun teninden
Aktý bir kere deli bakýþlar, içimize aktý
*Kuzey rüzgarlarýyla müfrezeler
Sualtý serenatlarý eritti bizi

*Yolumuzu kesiyor içimizin cakasý
Yatýþtýrýn denizi kendi aðýrlýðýný taþýmaz
Taradý yalnýzca tel tel çözüp
Bizim saçlarýmýzý
Balýk çýrpýnýþlarý
Biliyorum burdan bir yol var ötelere

Arnavut kaldýrýmlar
Þaþýrmýþ pusulalar
Bulunduðumuz delta*
Yalnýzca ve delice
Göstermeyen yön benim

Ya duyulmayan sesler
Kendimi terk etmeliyim
Sað ya da ölü

Ey vefalý dostum eylülüm fora,forsa
Ne de çok gömülmüþüz, yýkayýp kaldýracaklar
Haydi gidelim
Nasýlsa artýk buralarda bizi, Anlamayacaklar...!
Sosyal Medyada Paylaşın: