AŞKIM EN YÜCE DUALARINDA
Yazacaðým kelimelerin sýrlarý olacak sakýn bana kýzmayýn
ama saraylarýn içinde olacaklar altýn sýrmalý kaftanlara saracaðým
hikayelerim benim buyruðumda ne söylemiþse o kadýn
insanlara yara açan inaçlar var burada
þýra üzümleri gibi ezilecek tabanlarýmda
Dediðim dedik asi sözlerini kýrdý artýk o asi Atina
Ýstanbul’un kuyruðuna sýmsýký yapýþtý artýk sakýn korkma
senin sakýz reçelini en çokta aþkýný sevdiler büyük anne
bilemiyorum seni yazarken belkide biraz zorlanacaðým yine
o aþk bahçen evin tertemiz oldu sakýz çiçeklerin gülümsüyor genzimde
Ýstanbul’un aðrýyan þu yorgun sýrtýný beraber ovalým mý ha ne dersin?
gönül zenginleri hala kapýlarýný açýk tutan eski evler var buralarda
oysa daha evin geçmiþini senin tutkulu askerini Kýzýlay’ý o yardýmlarýný
yaralý askerlerin kan kokularý sargý bezlerinde susturduðun acý çýðlýklarý bilmiyorlar bile
Bir meydan ortasýnda üç medeniyet ah ne güzel þarkýlarda büyümüþsün sen
Kýz kulesine uðra Osmanlý çeþmelerinden hala akan sularý avuçla der gibisin
Öldürecekse beni ,maviyle yeþil birde þu martýlarýn ölüm marþý vursun
Hiç bir güne sýradan bir gün deme
inadýna içine çek, savaþ hýçkýrýklarýný kesen kutsal ezanlarý dinle
Ýstanbul ayaklarýnýn altýnda beni duysun demiþsin
her þeye alýþtým ama þu ölümler susturunca
çok gücüme gidiyor büyük anne
ama senin hikayen çok baþka solgun el yazýlarýn sönse bile
söz veriyorum satýrlarýn dirilecek günün birinde
eleftheria hikayesinden
finalinde ki þiiri
Sosyal Medyada Paylaşın:
demet demet şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.