Renginar bir tebessümün ardýlý hüzün…
Terkisinde hangi yokun sancýsý…
Alaca öpüþlerin kesiðinde kanayan tan,
Ve kýzýl güllerin harý düþer ciðerime.
Buyurgan bir güdüdür zamanýn sarkacý
Sarýp kaçmayan, saplanýp kalan.
Ýncelir söðüt gölgesi, karýþýr karanlýðýma
Gözlerinde bir kandil yanar o dem.
Alnýmýn kýrýþýðýnda sýrlý alfabeye düþer ýþýðýn
Þiirler birikir dilimde
Kalp hokkasýndan kirpiðe çekilmiþ acýlarla yazýlmýþ.
Ne sen bilirsin o dili ne ben mütercim olurum.
Gün gelir köz yýðýný olur kalbim
Göðüm dumansýz, bahçem baharsýz olur.
Ülkenden geçmez artýk
Gagasý körelmiþ haberci kuþlarým.
Rüzgârlar kokunu getirmez,
Þarkýlar sözlerini yitirmiþ olur.
Belki eski bir lehçeden seslenirim sana
Rûyýna encâmýn sâyesi vururken.
Ve deðerken nigâhýn çehreme
Sana “aslýnda bir hayalsin” diye
Nasýl söylenir?
OLCAY GÖKÇE (AMASYA/EKÝM 2016)