’bir anda eskidi dost yüzüm, bakmaya doyamadýðým gençliðim. sýrlý aynalarda kaldý güzelliðim. bende artýk aþkta yetimim.’
... gülmeyi unuttum arsýz komedyenler arasýnda artýk aðlamayýda... en vahimi bu olsa, aðlayanýnýn kalmamasý canýna yandýðýmýn dünyasýnda...
...anlayamadým, kalbim seni neden býraktý en sona ? dostlar, bir bir giderken daraðacýna þahit oldun ben tükenirken ... þahit oldun yargýsýz infazlarýma...
bak ! hiç kimse kalmadý senden baþka. son çýrpýnýþlarým... son yalvarýþlarým...
kalbim yine aldanýþta, insafsýzca... biz olamadýk ya... býraktý baþ baþa.
ULVÝ CAN YOLDAÞ ----------------------------------------------------- Sosyal Medyada Paylaşın:
ULVİCAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.