içimde büyüyen aþký bu kadar mý hafife aldýn ateþle oynama yar yürekten seven bu kadar kolay mý unutur sandýn sevgiden ne kadar farklý þeyler anlýyor muþuz meðer gün gelir o çok öðündüðün malýn da mülkün de gençliðin de gider sadakatten yoksun sevmelerin takati kalmayan dizlerine ne kadar yoldaþlýk eder þimdi bu yetim duygularý hangi ninniyle uyutayým küf kokulu bir eylül býraktýn tüm aðaçlar yaprak dökümünde hangisinden medet umayým kanatmak mý,yýpratmak mý,bir kenara atmak mý sendeki aþkýn diyeti içimde açtýðýn kuyular Yusuf’un sabrýna dilenci
oysa bir ömürlük müsait bir sýðýnak istemiþtim gözlerinden izbeliðimde kaybettiðim tebessümler büyütmüþtüm sözlerinden yitmeleri mi layýk gördün katran karasýna bulanmýþ kaderimden ateþle oynama yar bitmezsin , yitmezsin acýnýn kederiyle , gecenin nöbetinde sen diye çarpan bu Can’a son vermeden
Can Çalýþkan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Can Çalışkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.