AH GÜNCE, SEVGİLİ GÜNCE...

Sonsuzluðun nüktedan ýþýltýsý:
Birbiri ardýna devirdiðim nidasý yitik þarkýlar da
Kayýp verdiðim beþinci mevsimin en büyük yanýlgýsý.
Hem de ilke edindiðim kayýtsýzlýðýma yýðdýðým
Anlýk cümleler…
Pervasýz belki de asýlsýz,
Ya sonrasý?

Akla zarar titrek bir gölgede,
Yitip gitmelerin ertesi
Baðdaþ kurduðum kuytumda
Kuruntularýmý dahi yaftalayan o lügati
Mademki izlek bildim döktüðüm her gözyaþýnda,
Kurulamaya da niyetim yok doðrusu, demek ki
Boyutsuzluðumun rükûsu?

Ah günce sevgili günce:
Sorularý istiflediðin sýr yüklü her sayfana yýðdýðým külfeti
Görmezden gelmiþken
Tüm istemin belki de en münafýk düþ’ün rabýtasýnda;
Sýralý sýrasýz ölümlerin kucaðýnda:
Hani, demlenmekle eþ deðer
Boyunduruðun ruhu
Sözden ibaret bir kývýlcýma denk düþmek mi
Yangýnlarýn en cefalýsý?

Cafcaflý hükümler midir ikbalin,
Yoksa devrik bir rotayý bilmiþken mesken:
Hem de desturu yitik bir faninin elinden içmiþsen
O acý suyu,
Deme sen de ne olur:
Asla deme:
Sýra sende,
Hem bilmez misin alýþkýným ben ölümlere:
Tüm soytarý aymazlýðýnda ömrün,
Ýhanetinde belki de þu yitik i mgelerin,
Tozu dumana katan kerametinden midir yoksa
Sokak çalgýcýlarýnýn?
Hani þu yüzü olmayan adamlar
Ya da yüzsüzlüðü maharetten sayanlar:
En demli serzeniþe yýðmýþken öbek öbek;
En sýtmalý ölüme de vermiþken paye…

Ölümlerden ömür biç payýma,
Demek kadar da asýlsýz bir yergi
Þu kayýtsýzlýðýmýn pervazýnda
Yetim verdiðim kim bilir kaçýncý yenilgi?

Layýkýyla gitmeyi bile heba ederken
Yüreðin tecellisi:
Sona kurmuþum madem sarkacý,
Saya saya bitiremedim kayýp suretimin
Esrar yüklü pervasýzlýðýný.

Sosyal Medyada Paylaşın: