KINALI GELİN*
Bir daðýn yamacýnda yalpalanýyordu yalnýzlýðým,
Yaðan kar’ýn hýrçýnlýðýný kesiyordu zemheri yaðmur..
Hicran yarasýný unutturan kýnalý gelin
Keskin býçak temizliyordu karanlýðýn acý yüzünü..
Geçtiðimiz yolun kýnalý gelini Eylül,
Berrak bir içim su gibiydi yüzü..
Devasal hücrelerimle sana geldim,
Kavuþmak istiyorum sana ait tüm özlemlerime..
Martýlarýn sesiyle, kuþlarýn cývýltýsýyla,
Gökyüzünün o eþsiz aydýnlýðýyla
Mavilikler içinde, mükemmel bir dokunuþla,
Yaþamak istiyorum her hücremde seni kýnalý gelin..
Uçurun uçurtmalarý gökyüzüne,
Þenlensin her bir yanýmýz..
Eksilmesin yüzümüzden gülümsemeler,
Aydýnlatsýn gönülleri, içimiz huzur bulsun..
Damarlarýmda akan kandasýn,
Bitmez hasret rüzgarlarýn
Bir Eylül günü, saat on biri gösterirken,
Yine uzakta, yoksun yanýmda kýnalý gelin...
Mehmet Öksüz / Eflatuni Mýsralar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.