oysa umut ekmiþtim yüreðimin en gün görmemiþ köþelerine ne zaman güneþ güleç yüzünü o yana dönse kara peçeli bir bulut örttü yüzünü.
neyin hesabýný sorayým kaderime kendi hatalarýmýn bir bedeli olmalýydý elbet yalýnayak koþmalar topuðumu kanatacaktý annemin baðýrtýlarý kulaklarýmda ayakkabýlarýný giy kýzým ben her zaman olmam yanýnda derdi kim koruyacak masum düþlerini diye kulaðýma küpe takardý piþmanlýk giyinmek nemli gözlerime bu kadar yakýþýyorsa eðer kan kaybýndan ölmek düþer bana.
ne yani diyorum bazen sitemli sözlerimi bir köþeye kaldýrýp vermeden almak Allaha mahsus çürük bir yüreðin kokusunu kime versem yüz çevirir yol kenarýný tutmuþum, gelip geçen arabalarýn camlarýný silmeye koþuyorum bakýyorlar biraz acýma var þoför koltuðunda biraz da býkkýnlýk gülüp geçenler de..
yaðmur yaðýyor sürekli benim þehrime Karadenizin parçalý bulutlu sonbaharýnda doðmamýn bedeli saçlarýmdan ayaklarýma kadar ýslaðým ayakkabýlarým sürüklenmekten delik deþik var elbet benim de gidecek yerim sahipsiz bir dilenci deðilim soðuk odamýn camýna tünemek yalnýzlýðýn aynasý kýldan dokunmuþ örtüm batarken vücuduma inadýna sarýlýrým var evet benim de bir evim sokak kapýmýn eþiði alýþkýn soðuk düþlerime çok býrakmýþlýðým var üzerine.
durun bir sigaralýk daha cümlelerim var aþka dair inanmanýn bedeli dürüstlüðün asýlmasýyla son buldu soðuk bir akþamýn gözlerine son nefesini vermeden öyle bir bakýþý vardý ki can evim kýrýk bir fanus gibi parça parça bu defa kararlýyým hem sigaradan hem aþktan sonsuza dek kaçmaya.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.