SEN Mİ SARHOŞSUN DENİZ

SEN MÝ SARHOÞSUN DENÝZ

Bu kaçýncý kadehtir ard arda içtiðimiz,
Ömür hazan çaðýnda, hüzündür biçtiðimiz,
Mâh cemalin uðrunda, öz candýr geçtiðimiz.
Özlem rýhtýmýndayým, bulurum diye bir iz,
Ben mi yalpalýyorum, sen mi sarhoþsun, deniz ?

Gönül garip bir sandal, sevdanýn ummanýnda,
Savrulur umut goncam, hüzünler harmanýnda,
Ne çare firkat yazar cânânýn fermanýnda.
Seninle ta ezelden kader yoldaþýyýz biz,
Ben mi yalpalýyorum, sen mi sarhoþsun, deniz?

Dalgan, yüreðim gibi bir inip bir çýkarken,
Çarptýkça can kýyýma, ümitleri yýkarken,
Hayalin son feneri en son defa çakarken,
Hüzünleri biz ayni kadehten mi içeriz ?
Ben mi yalpalýyorum, sen mi sarhoþsun, deniz?

Bu en son gecemizdir, son sohbeti edelim,
Yanalým nâr-ý aþkla, duman duman tütelim,
Dalgalarla sar beni, beraberce gidelim.
Hayat bilmecesini kadehlerle çözeriz,
Ben mi yalpalýyorum, sen mi sarhoþsun, deniz?





Sosyal Medyada Paylaşın: